از مرخصی چند روزه بعد از کربلای ۴ به پادگان امام خمینی ره اهواز رسیده بودیم که مرتضی دستور داد بچه ها تجهیزات بگیرند و آماده باشند. در کربلای ۴ بعلت شهادت نیروهای زیادی بچه ها اکثرا روحیه هاشان از دست داده بودند و شرایط درون کشور نیز همینگونه بود سوک وار و غمگسار .این بود که حضوردر جبهه به یک اراده ای قوی واستوار نیاز داشت .
ان سه نفر نیز آمده بودند دونفر از قم ودیگری از کازرون .متعجب شدم چگونه خود را رسانده اند خبری نبوده و کسی چیزی نمیداند و تا ساعت ۱۲ ظهر نیز خودم باورم نمی شد در فاصله ۱۵ روز عملیات بشود ،هر سه را از قبل از انقلاب و دوران مبارزه می شناختم .
حسن کامفیروزی اهل شیراز ومعلم بود بود اما سالیان زیادی بود که با بچه های کازرون مراوده داشت ودر اواخر نیز در کازرون زندگی میکرد و به سپاه مامور شده بود و مدتها مسولیت آموزش عقیدتی سیاسی سپاه کازرون را بعهده داشت .
.حاج مجید حسن زاده و حمیدرضا بهبود نیز سالیانی بود که رفیق شفیق هم بودند چه در مبارزه قبل از انقلاب و چه در کسوت معلمی و چه در زمان طلبگی .همیشه هم پای هم و با هم بودند و حالا هر سه کنار هم برای نبردی دیگر.حضورشان در جبهه بصورت متناوب بود و معمولا زمان های عملیات خود را به منطقه می رساندند
مجید خونگرم و همیشه سر حال و با شور وشوق و لبخند بر لب اما حمید کمی خجالتی ولی اهل مطالعه و اموزش مسائل دینی ومقداری هم کم رو بود معمولا خیلی وارد مشاجرات جمعی نمی شد .و حسن اهل فکر و منطقی و منتظر ماموریت های سخت .
هر سه فرهنگی و معلم بودند .کمتر زمانی می شد که حمید را بدون کتاب در دست ببینی و مجید نیز با قلم و کاغذش دنبال برنامه ریزی اهدافش و حسن نیز مدیری به تمام معنا بود کمتر حرف می زد ولی بجا و مناسب .
وقتی هر سه باهم بودند یعنی بحث جدیدی در میانه انها برپاست و جدل ها تا ساعت ها طول می کشید.مرحله اول کربلای ۵ منجر به شهادت حمید رضاد بهبود شد . برگشت مجید حسن زاده و حسن کامفیروزی از مرحله اول با حالتی از غم و اندوه فراوان چرا که یکی از سه پایه های معرفتی شان کم شده بود و حالا باید این دو ادامه دار مسیر او باشند. این بود که انان نیز هنر معلمی شان در مرحله ۲ کربلای ۵ با شهادت نشان دادند.
شهیدان؛ حاج مجید حسن زاده،حمیدرضا بهبود و حسن کامفیروزی
روحشان شاد و یادشان گرامی
حسین پیروان .دی ماه ۹۹
