تخریب چند آلونک فقیر نشین وبرخورد با چند خانواده بدون پشتوانه رانت، هم غیر اخلاقی است و هم شاید بتوان گفت غیر قانونی، چرا که اگر عزم بر تخریب باغشهر هاست همه را باید یکسان با چوب قانون راند و هدایت نمود.

فرزاد وثوقی روزنامه نگار: باغشهر نام جدیدی بر داستان فلاحت در فراغت است. باید پذیرفت عام مردم دراین داستان سهمی ندارند واین قطعات بیشتر در اختیار دولتی ها و منسوبین آنان است.

مقصران اصلی هم جهاد کشاورزی و منابع طبیعی وحتی سازمان ثبت اسناد و از همه بیشتر سازمان آب منطقه ای فارس است.

هرچند با یک امضای طلایی آب فارس به تاراج رفت و خبری از آینده نگری دراین طرح نبود اما حالا باید دید با مشکلات شناخته شده امنیتی و اجتماعی این مقوله چه باید کرد.

آنچه جناب مدیر کل دفتر فنی استانداری هم به آن اشاره داشته اند اما استانداری ومدیران وقت هم کم تقصیر ندارند چرا که پرسنل استانداری وسایر ادارات کل از جمله مالکین این باغشهر ها هستند.

تخریب چند آلونک فقیر نشین وبرخورد با چند خانواده بدون پشتوانه رانت، هم غیر اخلاقی است و هم شاید بتوان گفت غیر قانونی، چرا که اگر عزم بر تخریب باغشهر هاست همه را باید یکسان با چوب قانون راند و هدایت نمود.

قبل از هر چیز باید دید مالکان باغشهر ها چه کسانی هستند هر چند نمی توان به آنان ایرادی وارد کرد چرا که خواسته وناخواسته وارد معامله ای شده اند که راه باز گشتی ندارد. انحراف در طرح فلاحت در فراغت آنجا آغاز شد که افراد بجای فلاحت، ویلاسازی کردند و باقی قضایا و حالا بیم آن می‌رود که شهرداری ها مطالبات سنگینی بابت این کاخ سازی ها از مالکانی داشته باشند که بدون پروانه والزامات قانونی ومقاوم سازی در اراضی بالای ۱۵۰۰متر اقدام به ساخت نموده اند. بطور قطع اشتباهی بزرگ و غیر قابل جبران روی داده و باید منتظر الحاق این وسعت بر وسعت شهر ها بود که وابستگی به شهر ها هزینه های سنگینی برای مالکان در برخواهد داشت ونیز به تورم موجود دامن خواهد زد…