سرانجام پس از ۴١سال، یک مقام رسمی، رسما خبر شهادت حاج احمد متوسلیان را اعلام کرد!
سردار سرلشکر سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران، در دیدار نوروزی خود با خانواده حاج احمد متوسلیان اعلام کرد: شهید جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان، اولین شهید ایرانی در راه فتح قدس است!
وی خاطرنشان کرد: شهید جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان اولین شهید ایرانی در راه فتح قدس است و فتح‌های امروز جبهه مقاومت، محصول راهی است که او برای آزادی قدس شریف و رهایی مردم مظلوم فلسطین از یوغ سلطه و ستم اشغالگران صهیونیست و حامیان آنها باز کرد.
احمد متوسلیان زاده ۱۵ فروردین ۱۳۳۲ تهران بود، که در خلال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی محسوب می‌شد و فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله(ص) را برعهده داشت.
او فعالیت سیاسی علیه سلطنت پهلوی را از دهه ۱۳۵۰ آغاز کرد، که منجر به دستگیری وی توسط ساواک گردید و مدت کوتاهی در سال ۱۳۵۴ را نیز در زندان سپری نمود. متوسلیان یکی از ۴ فرد ربوده شده ایران در لبنان در سال ۱۳۶۱ است.
شهید احمد متوسلیان یزدی در تاریخ ۱۵ فروردین ۱۳۳۲ در یکی از محلات جنوب شهر تهران زاده شد. دوران تحصیل ابتدایی را در دبستان دولتی اشرافی آغاز کرد، اما سال بعد به مدرسه اسلامی مصطفوی رفت و مجدد در کلاس اول ثبت نام کرد و تحصیلات ابتدایی را به پایان رساند و ضمن تحصیل، به پدرش در بازار تهران در شغل شیرینی‌فروشی کمک می‌کرد. او در کودکی و سال‌های اول مدرسه بسیار گوشه‌گیر بود اما پس از چند سال به خاطر قد بلند و استخوان درشتی که داشت به حامی ضعیف‌ترها در مدرسه تبدیل شد.
تندیس شهید حاج احمدمتوسیان در مارون الراس مرز فلسطین
پس از پایان دوره ابتدایی، وارد هنرستان صنعتی شد و در سال ۱۳۵۱ دیپلم گرفت، سپس به خدمت سربازی اعزام شد و در شیراز دوره تخصصی تانک را در تیپ ۳۷ زرهی شیراز از ارتش شاهنشاهی را گذراند و پس از آن، به تیپ ۳ لشکر ۸۱ زرهی در سرپل ذهاب اعزام شد. وی در سال ۱۳۵۶ در رشته مهندسی الکترونیک دانشگاه علم و صنعت ایران پذیرفته شد.
شهید متوسلیان در دوران خدمت سربازی، فعالیت‌های مذهبی و سیاسی داشت و مخالفت خود را با دودمان پهلوی بیان می‌کرد. پس از پایان دوره سربازی، در یک شرکت تأسیساتی خصوصی استخدام شد و پس از چند ماه، به خرم‌آباد منتقل شد و به فعالیت‌های سیاسی تبلیغی خود ادامه داد.
در سال ۱۳۵۴ توسط اکیپی از کمیته مشترک ضدخرابکاری ساواک دستگیر و روانه زندان شد و پنج ماه در زندان فلک‌الافلاک خرم‌آباد زندانی بود. پس از این که از زندان آزاد شد، در قم و تبریز در سال ۱۳۵۶ نقش رابط و هماهنگ‌کننده تظاهرات را در محلات جنوبی تهران برعهده داشت. پس از وقوع انقلاب مسئولیت تشکیل کمیته انقلاب اسلامی محله خویش را عهده‌دار شد. پس از شکل‌گیری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به این نهاد پیوست.
