در دیدار دو فعال فرهنگی با سکینه کیانی بانوی عشایر ایران مطرح شد: بهمن بیگی نماد یک جریان فرهنگی ادامه دار است.

در دیدار دو فعال فرهنگی با سکینه کیانی بانوی عشایر ایران مطرح شد: بهمن بیگی نماد یک جریان فرهنگی ادامه دار است.
در دیدار “محمد رضا رفیعی راد” مستند ساز، فیلمساز و عکاس دوران دفاع مقدس و سید محی الدین حسینی ارسنجانی روزنامه نگار و فعال فرهنگی با “سکینه کیانی” بانوی ایلات و عشایر ایران و پیشکسوت فرهنگی کشورمان بر ضرورت ساخت فیلم و سریال از زندگی و زمانه،خدمات و تلاشهای وی برای تعلیم و تربیت عشایر تاکید شد.
در این دیدار رفیعی راد ضمن تجلیل از خدمات این زوج فرهنگی و گفتگوی صمیمانه با همسر بزرگوار محمد بهمن بیگی بنیانگذار فقید تعلیم و تربیت عشایر ایران،برای تهیه و تدوین و ساخت مستند داستانی یا فیلم کوتاه و سریال از زندگی و خدمات آموزشی و فرهنگی استاد بهمن بیگی اعلام آمادگی نمود. وی با بیان نقش ارزشمند چهره های تاثیر گذار معاصر ایران از جمله محمد بهمن بیگی در توسعه علمی و آموزشی کشور خواستار توجه و اهتمام بهتر و بیشتر از قبل دستگاههای فرهنگی از جمله اموزش و پرورش و فرهنگ و ارشاد اسلامی،بنیاد فارس شناسی و… بر معرفی چهره های فرهیخته ای همچون بهمن بیگی و یاران او که از موسسین دانشسراها و مدارس عشایری ایران در دهه های قبل از انقلاب بوده اند،شد.
*تهیه بانک اطلاعات نخبگان و بزرگان عشایر ایران
در این دیدار حسینی ارسنجانی نیز با اشاره به تالیفات ارزشمند و برجای مانده از محمد بهمن بیگی و تلاشهای خستگی ناپذیر او در راه آموزش فرزندان عشایر دوازده استان عشایری ایران دریافت جایزه بزرگ علمی و جهانی “پیکار با بی سوادی”توسط وی از سازمان علمی و فرهنگی یونسکو وابسته به سازمان ملل متحد در ۵۰ سال پیش (۱۳۵۲) را حکایت از اوج همت و جاودانگی بزرگمردی همچون محمد بهمن بیگی در عرصه های علمی و ادبی و آموزشی دانست.
وی اظهار داشت: نقش شما بانو کیانی در تربیت فرزندان و پیشرفتهای آموزشی فرزندان عشایر و بروز موفقیتها و معرفی خدمات ارزشمند همسر دانشمند خود چه در قبل از انقلاب و در زمان کار و تلاش وی در اداره کل تعلیمات عشایری ایران و چه در بعد از انقلاب و بویژه بعد از فوت همسر خود را نباید از نظر دور داشت زیرا بخش اعظم شناخت و شناساندن بهمن بیگی بزرگ و معرفی خدمات جاودانه وی مرهون زحمات بانو سکینه کیانی بانوی برتر و با تدبیر ایلات و عشایر ایران است. دبیر اجرایی برنامه فرهنگی شاهدان شیراز برگزاری جلسات سالانه تجلیل از چهره های نامدار علم و فرهنگ عشایر فارس بویژه قشقاییها را در وحدت عمومی جامعه و انسجام اقوام و ایلات موثر دانسته و افزود:لازم است با تهیه بانک اطلاعات از نخبگان و دانشمندان گذشته و حال عشایر،تا حد ممکن نسل امروز و فردای اقوام و قومیتها از مفاخر بزرگ خود مطلع بوده و با خدمات آنان در عرصه های گوناگون آشنا باشند.
*منزل بهمن بیگی،خانه امید عشایر کشور است.
سید محی الدین حسینی ارسنجانی بیان داشت: تجلیل از چهره نامدار علم و بیان خدمات شخصیت طراز اول آموزش در عصر حاضر به روشهای گوناگون، شیوه کاری علاقه مندان و ارادتمندان اوست زیرا بهمن بیگی بزرگ نماد شاخص یک جریان فرهنگی اصیل و ادامه دار و خانه او که در حکم موزه ای فرهنگیست خانه امید ایلات و عشایر ایران است.سکینه کیانی پیشکسوت فرهنگی و همسر زنده یاد محمد بهمن بیگی در این دیدار دو ساعته با تشریح بخشی اندک از زندگانی وی با همسر فقیدش بر صداقت و پاکی درون و صراحت بیان و نفوذ کلام بهمن بیگی در بین همکاران و اهالی ایل و طایفه خود و دیگر مردم روستاها و عشایر ایران زمین تاکید کرد.
وی باقدر دانی از حضور دو تن از فرهنگوران معاصر در منزل وی گفت: درب خانه بنده که خانه بهمن بیگی هم بوده و هست همیشه به روی اصحاب خرد و دانایی باز است و من مشتاقانه همه کسانی که بهمن بیگی را دوست دارند و برنامه های او را میپسندند پذیرا هستم. بانو کیانی گفت:تجلیل از بهمن بیگی فقط تجلیل از یک فرد نیست بلکه تجلیل از یک جریان فرهنگی ادامه دار و یک شخصیت چند جانبه و تاثیر گذار معاصر در حوزه های گوناگون است. بانوی ایلات و عشایر ایران در این دیدار برای به شور و مشورت گذاشتن و ارائه اطلاعات کامل از زندگی و زمانه محمد بهمن بیگی به جهت ساخت و تولید فیلم و سریال و مستند و تهیه دیگر محتواهای علمی و آموزشی از وی اعلام امادگی کرد. در این دیدار که سرکار خانم”مرضیه بهمنی”از فرهنگیان صاحب قلم( فرزند مسیح خان بهمنی از پیشکسوتان فقید تعلیم و تربیت عشایر) حضور داشت،کتاب “الف قامت دوست”(مجموعه تصاویر محمد بهمن بیگی) به محمد رضا رفیعی راد سرمایه گذار فرهنگی و مرمتگر بافت تاریخی شیراز اهدا شد.
گفتنی است محمد بهمن بیگی متولد ۲۶ بهمن ۱۲۹۸ و متوفی سال ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ از تاثیر گذار ترین افراد معاصر در آموزش و پرورش ایران و بنیانگذار موسسات و مراکز آموزشی عشایر ایران در پیش از انقلاب بوده است.