آتش زدن کاه و کلش در مزارع سنتی مخاطره انگیز و تهدیدی جدی
به گزارش آینه فارس، همزمان با فصل برداشت گندم و جو در بهار و تابستان، برخی کشاورزان براساس یک باور غلط و بدون پایه علمی، اقدام به آتش زدن بقایای گیاهی می‌کنند.
این اقدام می‌تواند مشکلات زیست محیطی، اقتصادی و معیشتی، مخاطرات بهداشتی و خسارات جبران ناپذیری را برای سلامت شهروندان، محیط زیست، تنوع زیستی و منابع خاکی به دنبال داشته و حاصلخیزی خاک‌های کشاورزی را به شدت کاهش دهد.
از جمله مهمترین مضرات آتش زدن کاه و کلش می‌توان به آلودگی هوا و تخریب لایه ازن، تشدید پدیده گلخانه‌ای و گرمایش زمین، فرسایش و کاهش شدید مواد آلی و حاصلخیزی خاک، هدر روی نیتروژن، کربن و گوگرد درخاک، کاهش راندمان تولید محصول، تغییر شرایط فیزیکی و میکروبیولوژی خاک، ازبین رفتن موجودات زنده و کاهش تنوع زیستی، کاهش راندمان مصرف آب، گسترش آتش سوزی به جنگل‌ها و مراتع اطراف و پراکندگی سموم شیمیایی در هوا اشاره کرد.
نبود صنایع تبدیلی، کمبود ماشین های کشاورزی جمع آوری کاه و کلش و عدم آگاهی کشاورزان از مضرات آتش زدن بقایا، این آتش خانمان سوز را همچنان شعله ور نگه داشته است.
از کاه و کلش می توان در خوراک دام، کارخانه های کمپوست، کاغذ سازی و همچنین به عنوان کود طبیعی استفاده کرد.
براساس ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی، ماده ۲۰ قانون هوای پاک، مواد ۴ و ۶ قانون مدیریت پسماند و ماده ۴۵ قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل‌ها، آتش زدن بقایای گیاهی جرم محسوب می‌شود و مرتکبین به جزای نقدی و حبس تا یکسال محکوم خواهند شد
