محمدی گفت: برخورد جدی با برهم زنندگان نظم عمومی و امنیت مردم نیاز جامعه امروزی است.

محسن شکاری، اغتشاشگری که ۳ مهر ماه ۱۴۰۱، خیابان ستارخان تهران را بست و یکی از مامورین حافظ امنیت را با قمه مجروح کرد ۲۹ آبان ماه و بر اساس مستندات متقن پرونده و اظهارات شهود حاضر در صحنه به اتهام محاربه به مجازات اعدام محکوم شد.

دادگاه انقلاب تهران بر اساس شواهد موجود علت محارب تشخیص دادن محسن شکاری را، کشیدن سلاح به قصد جان و ایجاد رعب و وحشت و سلب آزادی و امنیت مردم و همچنین جرح عمدی با سلاح سرد به مامور حافظ امنیت حین انجام وظیفه و مسدود نمودن خیابان ستارخان تهران و اخلال در نظم و امنیت جامعه اعلام کرده بود.

در این مرحله پرونده پس از فرجام‌خواهی متهم برای بررسی‌های دقیق تر، به دیوان عالی کشور ارسال شد و در نهایت حکم صادره پس از بررسی در دیوان عالی کشور مورد تایید قرار گرفت و ۱۷ آذرماه حکم اجرا شد.

محمدی وکیل پایه یک دادگستری و حقوقدان در رابطه با رای صادر شده درخصوص این پرونده گفت: کسی که به قصد ترساندن مردم سلاح بکشد و به نوعی بخواهد با حکومت مقابله کند اتهامش محاربه است در مورد پرونده محسن شکاری نیز اقدامات این فرد منجر به ترس مردم شده است چرا که کسانی که قصد عبور و مرور داشتند از ترس اینکه صدمه نبینند خودروی خود را متوقف کردند تا مورد حمله قرار نگیرند.

این وکیل دادگستری گفت: پس اقدام وی منجر به ترس و وحشت مردم شده ضمن اینکه مامورانی که برای حفظ امنیت مردم در محل حضور داشتند را با چاقو مجروح و مضروب کرده بود، از این رو این اقدام با قصد مقابله با نظام انجام شده است که خود فرد نیز در اقاریرش به این امر اعتراف کرده بود.

وی با بیان اینکه مخالفان با فضا سازی اینگونه القا می‌کنند که حکم اقدامات وی محاربه نیست گفت: استدلال مخالفان این است که کشیدن سلاح این فرد به قصد ترساندن مامورین انتظامی بوده است نه مردم، در این مورد باید گفت اولا اینکه نباید مردم را جمع کوچکی از اغتشاشگران دانست و آن‌ها را ملاک قرار داد در ثانی این فرد با کشیدن سلاح برای ترساندن مامورین، مردم را ترسانده چرا که این مردم بودند که از ترس نمی‌توانستند عبور و مرور کنند.

این وکیل دادگستری گفت: حکم این فرد به جهت ترساندن مردم و ممانعتی که در خیابان ایجاد کرده و مقابله با نظام محاربه بود و بوق‌های تبلیغاتی غرب به همین جهت به صدا درآمده است که می‌دانند اعدام این فرد منجر به این می‌شود که کسانی که می‌خواهند چنینی اقدامی انجام دهند پشیمان شده و پا پس بکشند آن‌ها برای اینکه از این افراد دفاع کنند می‌گویند نباید اعدام کنید.