پس از هدف قرار دادن پرویز پرستویی در حین نمایش یک فیلم در آمریکا، این پرسش پیش آمد که سلسله اقدامات اینچنینی تا کجا ادامه خواهد داشت و پس از پرویز پرستویی، نوبت ترور شخصیت کدام چهره مرجع است؟ موضوعی که در یادداشت رضا کیانیان در تحلیل این فضا نیز به درستی انعکاس داشته و ادعای دموکراسی خواهی و آزادی بیان چنین جماعتی به چالش کشیده شده است.
به گزارش «تابناک»؛ پرویز پرستویی به تازگی برای حضور در تور نمایش فیلم قصه‌های هزار و یک روز به کارگردانی حبیب احمدزاده به آمریکا سفر کرده است؛ فیلمی که درباره اهمیت صلح است و تصاویرش از موزه صلح ایران تا موزه صلح وین را در برمی‌گیرد و هرچند شاید به لحاظ فرمی اثر قوی نباشد، پیام قابل تامل و جهان‌‌شمولی دارد.
در زمان حضور پرویز پرستوی به همراه گروه دیگری از هنرمندان نظیر گوهر خیراندیش، گروهی چون استاکر (تعقیب‌کننده) در سالن‌های نمایش این فیلم در شهرهای مختلف آمریکا حضور یافتند و نه تنها پرویز پرستویی و دیگر هنرمندان را تحت فشار گذاشتند، بلکه به تک تک تماشاگرانی که برای تماشای فیلم بلیت خریده بودند نیز فشار می‌آوردند. این اتفاقات دقیقاً از جانب اشخاصی رخ می‌داد که ادعای آزاد بیان و مخالفت با استبداد را داشتند اما این رویه‌شان دقیقاً مخالف آزادی بیان بود.
در کشاکش این اقدامات ـ که یکی از انگیزه‌هایش تحریک پرستویی برای عصبانی کردنش بود ـ پرویز پرستویی با زدن روی دست یکی از لیدرهای این تحرکات، خواستار دنبال نکردن و فیلم نگرفتن از خود او شد؛ شخصی که از ملی پوشان سابق جودو ایران است و به واسطه نتیجه مثبت دوپینگ، قهرمانی قاره‌ای‌اش توسط فدراسیون آسیایی جدا از او پس گرفته شد و سپس به آمریکا رفت و پناهنده شد و در یکی از سبک‌های فرعی جوجیتسو مشغول شد.
این گروه در هر حرکتی با محوریت جریان غیربرانداز در غرب انجام شود، حضور می‌یابند و شروع به فحاشی به حاضران می‌کنند. سپس منتظر واکنش طرف مقابل می‌شوند که قاعدتاً در مواردی می‌تواند با تندی همراه باشد. سپس این بخشی از واکنش را با حذف کنش خودشان که همراه با فحاشی و اعمال زور و قلدری بوده را منتشر می‌کنند و بدین ترتیب می‌کوشند، چهره‌ها را تخریب کنند؛ عملیاتی که بر روی پروز پرستویی نیز انجام شد و به او به واسطه ملاقات با شهید سردار قاسم سلیمانی در جریان نمایش دو فیلم ابراهیم حاتمی کیا، حمله شد.
این اتفاقات واکنش پرویز پرستویی را در پی داشت و او در ویدیویی به توضیح این حواشی پرداخت. پرستویی در این ویدیو تاکید کرد: «حدود دو هفته‌ای هست که با فیلمی با نام قصه‌های هزار و یک روز ساخته دکتر حبیب احمدزاده که در آن جز بحث صلح هیچ چیز دیگری نیست، کاملا مستند است و روایت کلیه فعالیت‌ها و کارهای بشردوستانه‌ای که در طول ۱۰ سال گذشته انجام شده است، به آمریکا آمده‌ایم؛ آن هم به دعوت گروه‌های صلح‌طلب آمریکایی که این فیلم را در شهرهای مختلف آمریکا نمایش دهیم و این اتفاق رخ داد.»
پرستویی افزود: «اتفاق خوبی هم رخ داد، خارجی‌ها آمدند دیدند، آمریکایی‌ها آمدند دیدند، ایرانی‌ها آمدند دیدند و در مجموع اتفاقات خوبی بود و عکس‌العمل خوبی نشان دادند اما در دو مجلس اتفاقی که نباید، افتاد و آن این که پنج، شش نفر با پرچم‌های خودشان دم سینماها آمدند و مانع ورود مردم به سینما شدند، یعنی از مردم می‌خواستند که شما این فیلم نبینید و وقتی با مخالفت آدم‌ها مواجه می‌شدند، شروع به فحاشی می‌کردند و آن هم فحش‌های ناموسی، در حالی که آن‌ها با خانواده‌شان آن‌جا آمده بودند. آن‌ها فحش‌های ناموسی می‌دادند، هتاکی می‌کردند و مانع ورود آدم‌ها به سینما می‌شدند، حتی ما از آن‌ها دعوت می‌کردیم که شما هم بیایید فیلم را ببینید، ولی آن‌قدر صدایشان بالا بود که صدای ما را نمی‌شنیدند و مدعی بودند که ما زبان هشتاد میلیون آدم هستیم. من می‌گویم کدام هشتاد میلیونی که ما شهروندش هستیم و از نزد آن‌ها می‌آییم. تمام هم نمی‌شود، بلند می‌شوید، می‌آیید یک شهر دیگر، با همان وضعیت، با همان تعداد آدم، همان پرچم، با همان فحاشی، با همان فحش‌های ناموسی وارد سینما می‌شوید، من حتی از این عزیزان خواستم صدایتان را بیاورید پایین با هم صحبت کنیم، به خدا ما صبر داریم برای این که بنشینیم با هم گفت‌وگو کنیم.»
پرستویی خاطرنشان کرد: «بعد شما سوالی از ما می‌کنید، جوابی از ما می‌خواهید که آن نیازمند توضیح بسیار است، من نمی‌توانم آن سوال را تستی جواب دهم و شاید هم اصلا لازم نیست که من جواب این سوال شما را بدهم. من با هدف دیگری آمده‌ام. من با هدف صلح آمده‌ام، من با هدفی آمده‌ام که در کنار هم بنشینیم و فیلمی را ببینیم که پیامش، پیام صلح است و می‌خواهد به تمام مردم نشان دهد که صلح چیز خوبی است و جنگ ویرانگر است و خب با این صحنه مواجه می‌شویم و حتی پلیس حضور پیدا می‌کند، پلیس حرف‌های بنده را می‌شنود، حرف‌های ایشان را هم می‌شوند و در واقع آن‌ها را محکوم می‌کند که شما حق ندارید ورود بکنید به این شکل، از یک شهر دیگر دوباره بدو بدو، تعقیب کنید و آرامش این‌ها را بگیرید و نگذارید مردم به سینما بروند.»
پرستویی در پایان سخنانش گفت: «خب شما می‌توانید نیایید. بعد چرا فحاشی؟ چرا هتاکی؟ چرا حرف‌هایی که شایسته یک آدم نیست؟ شمایی که می‌گویی در مهد آزادی و در مملکتی که آزادی بیان هست زندگی می‌کنی، آیا آزادی بیان فقط این است که شروع کنی آن‌چه را فحاشی و توهین به ناموس مردم است بر زبان بیاوری؟!»
این اتفاقات که ظاهراً یک جریان هدفمند به قصد بی اعتبار کردن هنرمندان است و از اصغر فرهادی شروع شده و حالا به پرویز پرستویی رسیده، با واکنش رضا کیانیان نیز همراه شد. کیانیان در یادداشتی خطاب به لیدر این تحرکات نوشت: «می‌خواهم به جمله ای از خودتان اشاره کنم و بعد ادامه دهم: دلیل این همه دروغ و فساد نبود دموکراسی و آزادیست. تا آن جا که من می دانم، یکی از پایه های دموکراسی آزادی بیان و آزادی عقیده است. بشمارید چند دین و مذهب در آمریکا در کنار هم وجود دارند؟! چند نوع پناهنده سیاسی و اجتماعی از همه جای دنیا آن جا زندگی می‌کنند؟ همان جا وقتی از کسی پرسشی می‌کنید و طرف نمی‌خواهد پاسخ دهد، حق ندارید پرسش‌تان را تکرار کنید. حتی پلیس هم حق ندارد پرسش را تکرار کند. تا زمانی که وکیل طرف بیاید.»
این بازیگر پیشکسوت سینما متذکر شد: «اگر به دموکراسی معتقدید، اجازه دهید هر کس عقیده خودش را داشته باشد. بازجویی نکنید. اگر از کسی پرسشی دارید و طرف نمی‌خواهد جواب دهد، اصرار نکنید. به همین سادگی و به همین دردآوری. دموکراسی خیلی سخت است. تحمل مخالف، بسیار مشکل است. من ویدیوی دوم را گذاشتم که یادآوری شود گاهی به عقاید دیگران احترام نگذاشتید. ویدیوی شما و آقای پرستویی هم همین طور است. به عقاید ایشان احترام نمی‌گذارید. و بارها پرسش تان را تکرار می‌کنید.»
کیانیان در نهایت پرسش‌های کلیدی مطرح کرد: «اگر حکومتی بر مبنای عقاید شما بر پا شود، مطمئنید آن زمان همه آزادند؟ مطمئنید آن زمان همه می‌توانند عقاید خودشان را داشته باشند؟ یا… فقط به خودی ها آزادی می‌دهید و بقیه را از میدان به در می‌کنید؟ البته ناسزا می‌گویید و تحقیر می‌کنید. اگر به قدرت برسید، چه می‌کنید؟ مطمئنید مخالفانتان را به زندان نمی‌اندازید؟ چون نوشته بودید اسامی مخالفانتان را یادداشت و جمع آوری می کنید… آقای پرویز پرستویی هر عقیده‌ای دارد، باید احترام بگذارید… چون «شما» ادعا کرده‌اید به «دموکراسی» و «آزادی» معتقدید. به نظر من با جنگ فقط جنگ زاده می‌شود. برای ایجاد دموکراسی باید تمرین دموکراسی کنیم.»
