با آغاز رسمی تبلیغات انتخاباتی و سپس با اعلام نتایج انتخابات که در آن آقای رئیسی از رقبا پیشی گرفته اند، موج رسانه ای در پی نشان دادن یک مدینه فاضله در دولت ایشان بوده و آنقدر سطح توقعات را بالا برده که عده ای از اکنون در پی دیدن نتایج عملی انتخاب خود هستند، چنانچه در دوران روحانی متشکریم سال ۹۲ شاهد آن بودیم.
در حوزه علوم سیاسی یکی از راهکارهای کاهش محبوبیت و سپس سرنگونی دولت ها، افزایش انتظارات از آنهاست، بگونه ای که در کوتاه مدت نتوانند برآورده نمایند، این تکنیک تخریبگر، دقیقا در مورد آقای رئیسی نیز به صورت عامدانه یا سهوی در حال انجام است که می تواند در کمتر از یک سال محبوبیت ایشان و امیدی که در جامعه ایجاد شده را به شدت کاهش دهد.
آقای رئیسی علی رغم همه ظرفیت بالای خویش و حمایتی که از او توسط جریان انقلابی نخبه صورت می گیرد، باید بر ساختار و بوروکراسی فشل و بعضاً فاسدی حکومت کند که تغییر ساختاری و پایدار آن سالها زمان می طلبد. مشکلات نیز آنقدر زیاد بوده و بعضاً حل آنان یک معمای پیچیده و کلاف سر درگم که برای مدتها می شود مسکن ارائه داد، اما برای بهبودی کامل، باید ریشه ای مشکلات را برطرف نمود.
از اینرو باید مدیریت رسانه و اذهان را به دست گرفته و ضمن حفظ اندیشه مطالبه گری، از تعجیل در رسیدن به اهداف و اقدامات نمایشی پرهیز نمود. اقداماتی که می تواند سبب کاهش آلام و بهبود فضای ذهنی شود، اما متاسفانه نمی تواند در دراز مدت سبب حل مشکلات جامعه گردد.
در نهایت باید از هرگونه بزرگ پروری یا به عبارتی سوپر من کردن آقای رئیسی خودداری نمود و ایشان را یک منجی برای همه مشکلات جامعه معرفی ننمود، بلکه باید یک مطالبه گری فرا قوایی با مجری گری هیئت دولت ایشان را خواستار شد که فارغ از نزاع های سیاسی و شوآف های تبلیغاتی به حل مشکلات جامعه بپردازد.
دکتر سید محسن هاشمی
