آینه فارس: با فروش کارتی نان در نانوایی های کشور، بحث گران‌فروشی نان تا حدود زیادی کنترل شده و دولت به جامعه آماری خوبی از میزان مصرف آرد، پخت نان و میزان مصرف آن توسط مردم دست یافته است. اما این شیوه فروش علی رغم جنبه های مثبت آن، در بعضی نانوایی ها خصوصا در نانوایی های سنتی به شکلی دیگر دور زده شده و شاهد گران‌فروشی به عنوان نان کنجدی هستیم.
این گران‌فروشی ناشی از عدم تعریف هزینه کنجد نان در دستگاه های فروش بوده که نانوایی ها به این بهانه، قیمت کنجد را معادل قیمت یک قرص نان محسوب کرده و برای خرید یک نان کنجدی، هزینه دو نان را از مشتری دریافت می کنند.
بررسی میزان کنجد مصرف شده نشان می دهد که هزینه دریافت شده بسیار بیشتر از ارزش واقعی کنجد بوده و در حق مشتری اجحاف شده و سودآوری غیر قابل اثباتی برای نانوایی ایجاد می کند و گران‌فروشی به شکلی جدید انجام می گردد.
حال نیاز است که سازمان آرد و غله و صنف مربوطه به سرعت، چاره ای برای این موضوع یافته و ضمن جلوگیری از گران‌فروشی در قالب فروش کنجد به قیمت نان، از آمار سازی غیر واقعی نانوایی نیز جلوگیری نموده و رانت ایجاد شده که ناشی از دریافت هزینه کنجد بجای نان بوده و سپس فروش همان آرد در بازار آزاد است جلوگیری نمایند.
