شهر شیراز همیشه از مدیریت کلان سلیقه ای رنج برده و هر شهردار و شورای شهر برای خود برنامه ای می ریزد و با عوارض و درآمدهای مردمی روزی عمران شهری را سرلوحه خود قرار می دهد و روز دیگر برنامه های فرهنگی و اجتماعی را برای کلانشهر شیراز، تهیه و بر روی بنرهای شهر به نظاره می گذارند.
برای حل این مشکل وزرات کشور دستوری صادر نمود تا برای هر شهر یک برنامه ۲۰ ساله توسعه در نظر گرفته تا بر اساس آن یک رویه ثابت در سیاست گذاری های کلان شهری بوجود آمده و از اعمال سلیقه ها جلوگیری شود.
در شهر شیراز نیز این موضوع مورد توجه قرار گرفت و سند توسعه ۱۴۲۰ تصویب شده و در رسانه های بر اجرای آن تاکید گردید. اما از اردیبهشت سال ۱۳۹۸ دیگر خبری از این سند نشده و انگار سیل این سند مهم را همچون اموال مردم با خود برده است و لازمست همچون همت شناسایی شناخت علل سیل، این سند نیز ردیابی شده، تعیین تکلیف گردد و بر اساس آن عمل گردد.
هر چند ممکن است این سند دچار حواشی خاصی بوده و سیاسی نگاشته شده باشد، اما باز وجود یک قانون ضعیف، بهتر از بی قانونی موجود است که هر کس بنا به علائق شخصی خویش، برای شهر شیراز تکلیفی معین داشته و از جیب شهروندان آنرا محقق دارد.
حال شورای ششم شهر شیراز با داشتن اعضای متخصص عرصه های گوناگون و نگاه تقریبا غیر سیاسی و بعضاً تخصصی فرصتی مناسب در اختیار دارند تا از همین سال ۱۴۰۰ شروع به تعیین تکلیف این سند کرده و با همکاری دولت جدید، اصلاحات احتمالی را به سرعت انجام دهند تا شهر شیراز از آنچه برای آن برنامه ریزی شده عقب نیفتد.
