به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آینه فارس، مشکلات ریز و درشتی کمربندی شیراز را به یکی از پرحادثهترین نقاط کشور تبدیل کرده است.
کمربندی جنوبی شیراز به عنوان یکی از پرحادثهترین نقطه کشور شناخته میشود. به حدی اخبار تصادف و قربانیان تصادفات محور کمربندی شیراز فراوان است که شاید اخبار این مسیر پرخطر، برای مسئولان استان به امری عادی و بدیهی تبدیل شده است.
مشکلات کمربندی شیراز به خصوص کمربندی جنوب و جنوب غرب شیراز از زمانی آغاز شد که توسعه روز افزون شهرکهای مسکونی و کاربریهای مسکونی و غیرمسکونی در ضلع بیرونی آن بدون توجه به تداخل شدید ترافیک برون شهری با ترافیک محلی شروع شد که این مساله تاکنون باعث بروز تصادفات متعدد در این محور نیز شده است.
کمربندی جنوبی شیراز با طول حدود ۴۴ کیلومتر همچون هیولایی، اشتهای سیری ناپذیری برای گرفتن جان شهروندان دارد چرا که ایمنی پایین این محور نقش بسیاری در وقوع تصادفات جادهای دارد به نحوی که بر اساس آمار، سالانه بین ۳۵ تا ۴۰ نفر در تصادفات رانندگی که در این محور روی میدهد، جان خود را از دست میدهند و به یکی از پر حادثهترین نقاط کشور مبدل شده است.
مشکلات کمربندی به امروز و دیروز برنمیگردد بلکه مربوط به سالهای طولانی است که در مقاطع مختلف کارهایی صورت گرفته است، اما بیشتر گفتار درمانی صورت گرفته تا درمان مشکل به این معنا که در جلسات متعدد تنها مشکلات بیان شده و در عمل اتفاق خاصی صورت نگرفته است.
مسوولیت کمربندی ها به عهده اداره کل راه و شهرسازی فارس است
قطعا برای ساماندهی هر چه بیشتر کمربندی نیاز به همکاری دستگاههای مختلفی است.
ایجاد ۱۰۱ دسترسی غیرمجاز در کمربندی طی این سالها خود محل اختلاف دستگاه ها شده است. از طرفی راهداری می گوید همه این دسترسیها که با مجوز یا بدون مجوز شهرداری ایجاد شدهاند باید حذف شوند اما شهرداری میگوید نیاز است برای آسایش مردم و در راستای ارائه خدمات شهری به مردم این دسترسیها وجود داشته باشد.
سوالی که مطرح است این است از طرفی اگر بخواهیم کلیه دسترسیها را بهعنوان عامل اصلی تصادف ببندیم، مشکلات جانبی شهروندان را چه کنیم؟!
برخی ایرادات راهداری البته وارد است برای مثال از پل فرزانگان تا شهیدان یغمور به طول دو کیلومتر چهار تا پنج دسترسی وجود دارد که غیرمنطقی است چراکه فاصله بین تقاطع تا دوربرگردان نباید زیر هزار متر باشد.
راهدری حرف دیگری هم دارد و معتقد است وجود دوربرگردانهای غیرمجاز بدون مجوز راهداری و کم بودن فاصله تقاطعها بهعنوان عامل اصلی تصادف است. از پل امام حسن تا انتهای مهدیآباد ۷۵ درصد ترافیک درونشهری است که ۸۰ درصد تصادفات کمربندی را به خود اختصاص داده است.
انجام اقدامات کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت اداره کل راهداری به عنوان متولی اصلی کمربندی ها، در راستای ساماندهی کمربندی شیراز از جمله حذف نقاط پرتگاهی، خطکشی، لکهگیری، نصب تابلو، مدیریت سرعت با ایجاد شیارهای لرزاننده طولی و عرضی، ساماندهی تقاطعها، ایجاد پلهای رمپی، نصب نیوجرسی و نصب تعدادی دوربین در کوتاهمدت توسط این اداره کل صورت گرفته است که اصلا به اندازه عمق مشکلات و شرایط حاکم بر کمربندی شیراز نیست.
موضوع قابل توجه درباره کمربندی شیراز این است که علی رغم اینکه مسوولیت این مسیر بر عهده اداره کل راه و شهرسازی فارس است اما عملا بار مالی اجرای تقاطع های طراحی شده بر دوش شهرداری بوده و اداره راه و شهرسازی اقدام خاصی در این زمینه انجام نداده است!
برای مثال برای اجرای طرحهای پل جوادیه، فرهنگیان و پلهای رودکی هزینه ای بسیار گزاف از جیب شهروندان خرج شد اما اداره راه و شهرسازی در زمینه انجام تعهدات پلسازی خود بسیار کند عمل کرد. البته تاکنون ۶ تقاطع غیر همسطح در کمربندی شیراز توسط راه و شهرسازی فارس احداث شده است.
کندگذر راهحل کاهش تصادفات کمربندی شیراز
با توجه به اینکه بیشترین تصادفات از پل عدالت تا مهدیآباد رخ میدهد و به دلیل دسترسیهای بسیار و ورود خودرو، موتور و عابر پیاده به هر شکلی ممکن است آن هم در بخشی که ارتفاع ندارد، وضعی بسیار آشفته ایجاد کرده که راه ساماندهی آن ایجاد کندگذر است.
البته در سنوات قبل گفته شد وزارت راهوشهرسازی احداث تعدادی تقاطع غیر همسطح را تعهد کرده است، که با احداث این تقاطعها میتوان نسبت به بهبود اوضاع کمربندی امیدوار بود و باید مدیران راهداری استان آن را به جد دنبال کنند.
البته باید گفت تا زمانی که ترافیک درونشهری و برونشهری این محدوده از هم جدا نشود این دغدغه همچنان وجود دارد، با کاهش دسترسیها، آمار تصادفات کاهش یابد.
طی این سالها با توجه به انتشار گزارش های مختلف در رسانه ها و مطالبه بسیار زیاد مردم، خوشبختانه پل عابر پیاده به تعداد کافی توسط شهرداری در کمربندی نصب شده اما اینکه برخی از مردم از پل استفاده نمیکنند جای نگرانی دارد و باید مردم به این مهم توجه کنند.
سرقت لوازم روشنایی کمربندی مهمترین عامل کمنوری
متاسفانه به طور مرتب لوازم روشنایی کمربندی مورد سرقت قرار میگیرد و مهمترین عامل کم نوری این مسیر حیاتی همین مساله ذکر گردیده است.
چرا انتقال کمربندی به شهرداری غیر منطقی است؟
اگر کمربندی کاملا در اختیار راه راهداری باشد، دسترسیها حذف میشود و اگر هم کمربندی در اختیار شهرداری باشد آنها معتقدند ماشین سنگین نباید وارد کمربندی شود یا دسترسیها برای راحتی شهروندان وجود داشته باشد که این هم امکان ندارد و باید مدیریت ترافیک صورت گیرد،بنابراین تا زمانی که یک راه موازی با کمربندی تعریف نشده باشد، نمیتوان آن را به شهرداری تحویل داد و عملاٌ اقدامی غیرمنطقی است.
نکته دیگر اینکه با الحاق کمربندی شیراز به شهرداری، این نهاد باید تمام املاکهای در مسیر را تملک کند و در صورتی که تمام اعتبار تملک شهرداری هزینه شود با کمبود اعتبار مواجه میشود.
احداث کمربندی شمال شرق شیراز، از زیباشهر تا پلفسا به طول ۳۵ کیلومتر در آینده اتفاق خوبی است که چند سال است وعده آن داده شده که در صورت به سرانجام رسیدن تا حد زیادی ترافیک کمربندی فعلی را کاهش خواهد داد اما متاسفانه اطلاعی از جزئیات آن در دست نیست و محرز است راهی بسیار طولانی برای تکمیل آن در پیش است.
طی چند سال گذشته دوبار اسفالت کمربندی توسط اداره راهداری انجام شده است در حال حاضر هم هر از گاهی لکهگیری انجام می گردد ضمن اینکه هر شش ماه یکبار هم خط کشی صورت میگیرد اما با توجه به اینکه برای لکهگیری و روکش هر کیلومتر بییش از یک تا دو میلیارد تومان اعتبار لازم است به گونهای که برای لکهگیری سراسری نزدیک به ۲۰۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز است و اعتبارات استان پاسخگوی این هزینهها نیست و نمایندگان محترم باید برای حل این مساله رایزنی های لازم را انجام دهند.
البته لازم به ذکر است، در بحث کمربندی فرهنگ صحیح رانندگی است که در گام اول به رانندگان برمیگردد، دومین نکته لزوم همکاری دستگاههای مرتبط در راستای ساماندهی هر چه بهتر آن است و در نهایت بجای کشمکش بر سر اینکه چه کسی متولی باشد، عمل به وظایف در حیطه قانون است تا مشکلات به حداقل برسد.
انتهای پیام/